vrijdag 13 september 2013

Vliegtuig geland, wij voorlopig nog niet…

Santiago – Düsseldorf – Bakel, dinsdag 11 september 2013


Tegen half tien stegen we in Santiago op nadat we vanaf zeven uur ’s ochtends bezig waren geweest met de voorbereidingen: auto afleveren, fietsen inpakken en afleveren… tijd genoeg, dachten we, maar uiteindelijk hadden we nog moeten rennen!
We hadden een vlucht met een tussenlanding in Barcelona. Toen we daar nog aan de grond stonden hebben we Peter even ge-sms’t dat we over een halfuur zouden vertrekken. Volgens de bemanning dan. Maar het duurde iets langer. Het hoe en waarom daarvan werd niet bekend gemaakt, maar er leek iets met de verkeerstoren.
Maar uiteindelijk was het dan zover. Het vliegtuig versnelde, vol-gas over de startbaan, je wordt in je stoel gedrukt, de neus gaat plots steil omhoog en je bent los van de grond. Meteen werd een scherpe bocht naar links ingezet en zag je diep onder je de schepen op zee en de kustlijn die in noordoostelijke richting gevolgd werd. Na een tijdje kwamen de besneeuwde Alpen in het zicht, schitterend in het zonlicht. Maar de bewolking werd al gauw dikker en toen was het voorbij met die mooie panorama’s. Er was al gemeld dat het thuis regenachtig weer zou zijn.
Zo rond kwart over twee werd het dalen al ingezet. Af en toe kon je tussen de wolken door de grond zien, en de speelgoedautootjes op een Madurodam-autobahnen. De landing was perfect.

In de aankomsthal zagen we Nancy en Peter aan komen lopen. Fijn om elkaar na een dikke maand weer te zien. De fietsen werden met box en al op de fietsendrager gezet en het laatste deel van de reis naar Bakel kon beginnen.

Bij het binnenrijden van de straat zagen we onze blogfoto op de bomen hangen met de woorden ‘Welkom Thuis’. De carport was versierd met twee Spaanse vlaggen. En binnen waren slingers opgehangen en lagen er kaarten en kaartjes die ons begroetten. Een geweldig gevoel dat zovelen zich bij ons betrokken voelden.

En dan ben je weer terug in eigen omgeving, Weer wennen, zoveel ruimte, zo'n schoon huis en een tuin, die is bijgehouden. Wat is alles gegroeid! Heerlijk.
Toen May belde nam Gerry op. ‘Ja, we zijn wel thuis, maar toch nog niet echt geland…’

Nu moeten we weer de draad oppakken, maar dat gaat vrij snel.
We kijken terug op een mooie tijd met veel emoties en gaan nu verder met de afwikkeling van de gestarte behandeling van Frans en alle dagelijkse zaken.
Nogmaals dank aan iedereen, ook voor de wensen van beterschap.
Groeten,
Frans en Gerry

4 opmerkingen:

  1. Lieve mensen

    Fijn dat jullie weer heelhuids thuis zijn.
    Veel sterkte Frans en hopelijk valt het allemaal mee.
    Geniet ondanks deze tegenvaller nog maar goed na van jullie fantastische reis.
    Zoals ik al eerder heb aangegeven, jullie hebben je doel dubbel en dwars bereikt.
    super!!!

    groetjes van Ine en Tony

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi verhaal! Mag ik van jullie horen wat jullie ervaringen zijn met een E-bike. Welk merk hebben jullie en wat voor een accu. Hoever kun je daarmee in de bergen rijden? En doet de vliegtuigmaatschappij niet moeilijk om een ebike mee te nemen? Wij gaan ook graag op fietsvakantie en vliegen meestal met Transavia. Over een week of 4 vlieg ik naar Spanje, maar vanwege knieproblemen overweeg ik een Ebike aan te schaffen. Ik hoor graag uw advies!

      Verwijderen
  2. Mijn naam is Claudia en ik heb u zojuist een berichtje gestuurd met de vragen over de ebike.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ook ik ben benieuwd naar je ervaring met je E bike. Ik ben sinds kort ex-onderwijs-vutster en wij willen ook naar Santiago. Dus verzamelen we alle info omtrent de juiste e bike. Graag jouw advies, jij bent tenslotte ervaringsdeskundige! Overigens genoten van jullie reisverslagen. vr.gr. Els

    BeantwoordenVerwijderen