Van Burgos tot voorbij León…

Dertigste dag, zaterdag 7 september 2013
Burgos – Castrojeriz – Frómista – Carrion – Sahagun – León - Villadangos del Páramo


Dit mailtje kwam vanmiddag tegen twee uur binnen, verzonden vanuit een truckerscafé onderweg.

May,
We hebben vanmorgen Burgos bezocht en zijn nu op weg naar León.
Bij een chauffeurscafé hebben we iets te eten genomen met een kop koffie.
Het internet lijkt hier van goede kwaliteit. Als het goed is heb je al e.e.a. gekregen.
Dus weer een mogelijkheid om te internetten.
De kathedraal van Burgos vanmorgen was zeer indrukwekkend.
Groeten, FenG

Vandaag gaat het dus weer over lange wegen naar León, ruim tweehonderd kilometer verder. Met onderweg schilderachtige plekken, dorpen en stadjes om even te stoppen en rond te kijken.
Op welke manier? Met welk gemotoriseerd vervoermiddel? Dat krijgt vandaag eindelijk ook een gezicht. Van buiten en van binnen.

Dos plazas delante en el coche… twee plaatsen voorin de auto, en de rest achterin.

Dit als voorafje.
Het verdere verslag van de dag zal waarschijnlijk later vanavond volgen.
Esta noche.

_________________

Nog even dit:
het bericht van gisteren is vandaag nog uitgebreid met Frans’ eigen verhaal, met veel leuke details, en een aantal foto’s.
Wil je niets missen, dan kan even omlaag scrollen dus geen kwaad.
_________________

Deze mail van Frans en Gerry kwam binnen tegen half elf.

Van Burgos tot voorbij Leon

Door een fikse onweersbui werden we vanmorgen gewekt. Alweer gelukkig dat we niet in de tent lagen en een echt dak boven het hoofd hadden. Vandaag stond een bezoek aan de kathedraal en omgeving op ons programma. We hadden ons voorgenomen met de fiets te gaan, een paar kilometer door een wandelpark langs de rivier. Maar toen het weer niet echt wilde opknappen hebben we maar alles ingepakt en de auto gestart. Het pelgrimsezeltje stond nog te wachten op zijn baasje, die kennelijk nog in de kantine zat. Te ontbijten, desayunar…

Dichtbij het centrum aangekomen zag ik een bord met de bekende ‘P’ en draaide een parkeergarage in. Na een druk op een rode knop ging de deur open en achter ons weer naar beneden. Sesam open U, Sesam sluit U. Het was wel erg krap en het was er overvol. Overal pijlbordjes in de richting van Recepcion Hotel. Dan weet je genoeg. We waren in een hotelgarage beland. Dus toch maar even naar de receptie. Gelukkig konden we er zonder al te veel poppenkast weer uit. Een pak van ons hart.

Na even zoeken vonden een nieuwe parkeerplaats op vijf minuten lopen van de kathedraal. De kathedraal, nog steeds indrukwekkend, even overdonderend als vier jaar geleden toen ik hier met May was. We namen een ‘elektronische gids’ die uitleg geeft over van alles wat er te zien is. En dat is zóóó veel. Geweldig. Schitterend. Overdaad ten top. Ook hier natuurlijk de onmisbare Santiago Matamoros, Jacob de Morendoder.

Even na één uur reden we verder richting León. Met het boekje van Sweerman op schoot, plus een landkaart voor een ruimer overzicht. Zo wist Gerry mij als co-equipier te loodsen naar de Camino route. Die hebben we dan honderd kilometer gevolgd. Via bekende plaatsen, die voor elke Santiagoganger een begrip zijn: Castrojeriz, Frómista, Carrion de los Condes en Sahagun. Wat mij opviel was het aantal Camino-wegwijzers, dat in vergelijking tot vier jaar geleden sterk is toegenomen. Hoe dichter je Santiago nadert, des te minder je Sweerman nog lijkt nodig te hebben.

Vooral op deze weg raakten we onder de indruk van de vele lopers die hier op weg naar Leon kilometers lang nauwelijks schaduw vinden, geen enkele faciliteit tegenkomen en hun hele hebben en houden op hun rug mee moeten torsen. Op een dag als deze gaat dat nog redelijk, maar als het tropisch heet is…

Vandaag zijn we 'geland' in Villadangos del Paramo, twintig kilometer na León, en hebben weer een flinke stap gezet in de richting van ons einddoel. Morgen gaat het door het Cantabrisch gebergte, Cruz de Ferro, Cebreiro, Alto San Roque, Alto de Poio, Portomarin, enzovoort. Als alles goed gaat hopen we er morgenavond aan te komen. Dan hebben we maandag nog één dag in Santiago om Jacobus te bezoeken en onze thuisreis verder voor te bereiden en dinsdagochtend vliegen we naar huis. Dan is ons grote avontuur passé...

We komen nu, kwart over tien, terug van het avondeten. We kozen voor het Menu del Dia, het dagmenu. Alleen hebben we nogal lang in de verkeerde ruimte zitten wachten. Gerry zou álles gelust hebben wat er maar te krijgen was omdat ze barstte van de honger. In het woordenboek hebben we nog gezocht naar het Spaanse woord voor ‘flauwvallen’, maar dat konden we niet vinden. Het is gelukkig ook niet nodig geweest...

Hasta la vista.
FenG.

___________________________

Tenslotte nog een paar mooie foto's die onderweg gemaakt werden.

De machtige kathedraal van León mag in deze rij natuurlijk niet ontbreken. Hier zijn ze al voorbij.

Deze weg had Frans 'al eerder gezien', zo schreef hij bij de foto. Ik trouwens ook. Samen met hem. Vanaf hier naderen we twee typische herkennings- punten van de camino...

De ruïnes van het middeleeuwse klooster San Antón. De weg loopt nu dwars door de kerk, althans waar die eerst stond. Links in de ruïne is een pastorale refugio gevestigd, zonder deur of poort, slechts van buiten gescheiden door een dichtgetrokken gordijn. Hoe dan ook, dat hééft wel wat...

Castrojeriz is een van de meest tot de verbeelding sprekende herkenningspunten op de camino. Die enorme bult met die machtige vesting op de top, die niettemin de tand des tijds (en des oorlogs) niet heeft weten te doorstaan.

In Carrion de los Condes staat deze muzikaal aangeklede Jacobus, die de pelgrims, die hier blijven overnachten (zoals Frans en May destijds), attent maakt op een concert in de avonduren. Daar hadden Gerry en Frans geen tijd voor. Santiago lonkt, en het vliegtuig naar huis stijgt al over een paar dagen op. En daar moeten ze natuurlijk bij zijn, tóch...?