maandag 12 augustus 2013

Updates...

Inderdaad. Net wat ik dacht. Gerry en Frans waren gisteravond bezig geweest met een paar leuke dagverslagen voor de blog, die ze vervolgens verzonden hadden. Tenminste dat dachten ze. Als volslagen digibeet snap ik er natuurlijk niets van. Maar in ieder geval komen ze nu op hun tablet zelfs niet meer op e-mail. Wel internet, maar geen e-mail. Rara…
Daarom las Gerry mij vanuit Tournai (Doornik) in rap tempo de (leuk geschreven!) verhaaltjes voor. Uit de brei van overhaast opgekrabbelde steekwoorden zal ik proberen weer een leesbaar geheel samen te stellen.

Eerste dag, vrijdag 9 augustus
Bakel-Overpelt, 58 km.

Speciaal om ons uit te zwaaien was Nancy eerder van vakantie teruggekomen. De avond voor het vertrek werd gezellig met onze dochter gekletst en daarna tijdig het bed opgezocht. Om elf uur (we lagen er toen echt al in..!) ging echter de telefoon. May. Om even de laatste puntjes te zetten op de blogafspraken en de WhatsApp.
Om zeven uur ging de wekker en begonnen de uitzwaaiers binnen te druppelen. Geweldig dat ze daar speciaal voor gekomen waren. En ontzettend gezellig. Om 10 over 9 reden we luidruchtig uitgezwaaid de straat uit. De reis was begonnen. Santiago, here we come.

Het was een mooie rit van knooppunt naar knooppunt door de Strabeekse en Leenderheide, waar deze foto gemaakt werd. De Achelse Kluis konden we natuurlijk niet links laten liggen. Dus werd daar even een terrasje gepikt.
We waren al vroeg in Overpelt. Op de deur van Chris Berben hing een briefje. ‘Ben uiterlijk om 16 uur thuis’. Dat gaf weer even tijd om het dorp te bekijken en uiteraard voor een tweede terrasbezoek.
Chris Berben heeft 27 jaar lang zijn eigen restaurant gehad. En dat was te merken. Wat een ontvangst! En het eten was zondermeer voortreffelijk. Opgediend in Jacobsschelpen.
Je verzint het niet! We maakten kennis met zijn zoon Evert en later ook met zijn vriend Louis, eveneens behept met het Camino-virus. De eerste twee weken van september gaan ze samen ‘hospitaleren’ in de pelgrims-albergue van Los Arcos. Misschien dat we elkaar daar weer zullen zien.
Het was gewoon een fantastische eerste dag.

Tweede dag, zaterdag 10 augustus
Overpelt-Sint-Katelijne-Waver, 90 km

Na een subliem ontbijt met gebakken eieren en zelfgebakken broodjes voor onderweg vertrokken we met een voldaan gevoel rond half tien voor onze tweede dag. Met tegenwind – waar we de eerste tijd mee te kampen zullen hebben – langs kanalen en andere wateren. Tegen 5 uur in de middag bereikten we enkele kilometers na Lier het domein Roosendael bij Sint-Katelijne-Waver in de buurt van Duffel.
Dit domein met een prachtige toegangspoort is het restant van een eeuwenoude abdij, sinds een halve eeuw omgebouwd tot een jeugdverblijfcentrum waar scholen en jeugdverenigingen graag hun opwachting maken voor bezinningsdagen, openluchtklassen, vorming of gewoon vakantie. We hadden gedacht hier een trekkershut te kunnen huren. Maar die waren bezet. Dus bleef er niets anders over dan ons tentje op te zetten.
We hebben af en toe leuke ontmoetingen onderweg. Ergens stond een groep meisjes te kijken naar Frans’ low-riders, die ze waarschijnlijk nog nooit gezien hadden. Op de vraag waar we naar op weg waren wees Frans op de schelp.
‘Ooh, naar de zee…’ was de reactie..!

Derde dag, zondag 11 augustus
Sint-Katelijne-Waver – Geraardsbergen, 70 km

Vandaag is Nancy jarig. Uiteraard even een sms’je. Het uit de tent kruipen viel niet mee, zeker voor Gerry niet na bijna 150 kilometer. Om 10 uur vertrokken we richting Mechelen. Wát een schitterende stad! Waard om nog eens een weekend terug te komen. Na een kaarsje in de prachtige kathedraal begaven we ons weer op weg.
De routebeschrijving was niet altijd even optimaal. Door Belgen, die langzaamaan aan passerende Nederlandse Santiagogangers beginnen te wennen, werden we weer op de juiste weg gezet. Bij een nostalgisch stationnetje, waar we een pauze hielden, kregen we contact met een uitbundige groep Belgen. Hartstikke leuk.

Verder ging het via een fietspad naar Aalst langs de Dender naar Geraardsbergen. In de jeugdherberg werkten we ‘s avonds aan de verhaaltjes voor de blog… die echter achteraf niet verstuurd konden worden…
Maar later op maandag avond lukte het plotseling toch met de foto’s. Maar de verslagen kwamen niet door. Jammer. Maar ik hoop dat mijn (May’s) geschrijf voldoende is.

1 opmerking:

  1. Wat leuk om jullie enthousiasme te ervaren, heel aanstekelijk. Groetjes Arno en Joke Verberkt

    BeantwoordenVerwijderen